-
1 strącić z tronu
све́ргнуть с престо́ла -
2 strącić
глаг.• губить• затерять• лишать• лишаться• лишить• лишиться• недослышать• потерять• прозевать• проиграть• проигрывать• промахнуться• терять• утерять• утратить* * *strac|ić\stracićę, \stracićony сов. 1. kogo-co потерять кого- что, лишиться чего;\stracić czas потерять время; \stracić chęć потерять охоту (желание); расхотеть;
\stracić wiarę w kogoś, coś (zaufanie do kogoś, czegoś) извериться в ком-л., чём-л.;\stracić przytomność лишиться чувств;
потерять сознание;\stracić życie погибнуть;
2. растратить, промотать;\stracić pieniądze растратить деньги;
3. (wykonać wyrok śmierci) казнить;● \stracić głowę потерять голову; \stracić z oczu потерять из виду;
\stracić serce do kogoś, czegoś разлюбить кого-л., что-л.; разочароваться в ком-л., чём-л.;\stracić na sile ослабеть;
ktoś \stracićił władzę w rękach у кого-л. отнялись руки;nic nie \stracićił na dowcipie он всё так же остроумен
* * *strącę, strącony сов.1) сбить, сшиби́тьstrącić poprzeczkę — спорт. сбить пла́нку ( при прыжке)
2) столкну́ть; сбро́ситьstrącić szklankę ze stołu — сбро́сить стака́н со стола́
strącić kogoś ze schodów — столкну́ть кого́-л. с ле́стницы
3) вы́честьstrącić z poborów — вы́честь из зарпла́ты
4) хим. осади́ть•- strącić z piedestału
См. также в других словарях:
strącić — dk VIa, strącićcę, strącićcisz, strąć, strącićcił, strącićcony strącać ndk I, strącićam, strącićasz, strącićają, strącićaj, strącićał, strącićany 1. «trącając, pchając zrzucić coś; spowodować upadek, spadnięcie czegoś» Strącić kogoś z konia.… … Słownik języka polskiego
tron — m IV, D. u, Ms. tronnie; lm M. y 1. «ozdobny fotel, stojący zwykle na podwyższeniu, pod baldachimem, honorowe miejsce monarchy, także dostojników kościelnych» Złocisty tron. Tron królewski, papieski. 2. «władza królewska, godność króla; król,… … Słownik języka polskiego
następstwo — n III, Ms. następstwowie 1. lm D. następstwoępstw «wynik, rezultat, skutek, konsekwencja czegoś» Choroba nie zostawiła następstw. Stracić zdrowie w następstwie wypadku. Uniknąć przykrych następstw. 2. blm «następowanie czegoś po czymś; kolejność… … Słownik języka polskiego
dziedzictwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. dziedzictwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dobra materialne (nieruchomości lub majątek ruchomy) otrzymane w spadku; spuścizna, sukcesja, scheda : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
